- 1-3 werkdagen levertijd
Menu
Selectieve androgeenreceptormodulatoren (SARMs) worden momenteel bestudeerd als een mogelijke anabole behandeling in de geneeskunde.
Chemische modificaties van testosteron, bekend als steroïdale SARMs, werden in de jaren 40 geformuleerd als een middel om anabolisme (zonder androgene werking) in specifieke weefsels te stimuleren.
Toen anabole steroïden (met name testosteron) in 1939 voor het eerst medicinale goedkeuring kregen, werden hun androgene bijwerkingen algemeen bekend.
Deze bijwerkingen omvatten mannelijke kaalheid, prostaatvergroting, acne vulgaris en virilisatie bij vrouwen.
De SARMs waar tegenwoordig naar wordt verwezen, zijn echter niet-steroïdale SARMs. Dit zijn geen modificaties van testosteron, maar in plaats daarvan androgeenreceptor-liganden die in de jaren 90 werden geformuleerd.
SARMs binden zich aan androgeenreceptoren in het lichaam met speciale weefselselectiviteit. Hierdoor zijn ze in staat om sommige receptoren te stimuleren en andere niet.
Dit betekent dat receptoren met potentieel voor spieropbouw worden getarget, terwijl andere receptoren die androgenische bijwerkingen kunnen veroorzaken, worden vermeden.
Vanwege de recente formulering van niet-steroïdale SARMs zijn ze echter nog niet perfect. Tot nu toe zijn ze nog niet 100% selectief, en kunnen ze nog steeds invloed hebben op niet-getargete receptoren.
Daarom zien we nog steeds enige androgeniciteit bij SARMs, maar hun anabole-tot-androgenische ratio is zeer gunstig in vergelijking met anabole steroïden.
Bijvoorbeeld, de anabole-tot-androgenische ratio van RAD 140 is ongeveer 90:1, terwijl die van testosteron 1:1 is.
Hierdoor veroorzaken SARMs een matige toename van vetvrije massa (lean body mass), gecombineerd met aanzienlijke vetverbranding (lipolyse).
Het is belangrijk om SARMs te onderscheiden van niet-SARMs, omdat sommige prestatiebevorderende middelen (PEDs) onofficieel worden geclassificeerd als SARMs, terwijl ze heel anders werken.
Voorbeelden van niet-SARMs zijn:
Groeihormoon secretagogues, zoals Ibutamoren, bootsen de rol van ghreline na, een hormoon dat zich bindt aan groeihormoon secretagoge-receptoren (GSHR) in de hersenen.
Dit leidt tot een piek in groeihormoon (GH) en IGF-1 (insuline-achtige groeifactor 1), wat spieropbouw en vetverlies bevordert. Gebruikers winnen doorgaans 6 pond aan spiermassa tijdens bulking op Ibutamoren. Ibutamoren is meestal meer geschikt voor bulking-cycli, met minder krachtige vetverbrandingseffecten.
Cardarine wordt vaak verward met een SARM, maar is eigenlijk een PPAR-agonist.
Cardarine staat bekend om zijn uitzonderlijke vetverbrandingseigenschappen en wordt vaak gebruikt tijdens cutting-cycli in combinatie met andere SARMs (zoals Ostarine).
Peroxisoom proliferator-geactiveerde receptor-delta (PPAR-δ) reguleert essentiële metabole functies die bijdragen aan het behoud van een optimale energiebalans. Het is vooral belangrijk voor de regulering van β-oxidatie, vetzuren en insulinegevoeligheid.
Daarom zijn de krachtige vetverbrandingseffecten van Cardarine een bijproduct van de positieve effecten op insulinegevoeligheid, glucosetolerantie en lipidenbalans.
Gebruikers kunnen tot wel 18 kilo verliezen in een 12-weken cyclus met Cardarine. Ook worden er enige anabole effecten waargenomen, met een toename van vetvrije massa van 1,3 kg.
YK-11 verhoogt follistatine, wat de niveaus van myostatine verlaagt. Myostatine is een myokine dat spiergroei remt, dus door YK-11 in te nemen, maximaliseren gebruikers hun potentieel voor spieropbouw.
Gebruikers winnen meestal 5 tot 7 kilo na hun eerste YK-11 cyclus.
Stenabolic is een REV-ERB-agonist, wat betekent dat het zich bindt aan het REV-ERB-eiwit in onze vetcellen, lever en spieren. Dit verbetert de activiteit van dit eiwit, wat het lichaam in een verbeterde anabole toestand brengt.
Aangezien Stenabolic hogere niveaus van eiwitsynthese stimuleert, zijn de effecten niet hormonaal, wat betekent dat het de endogene testosteronproductie niet onderdrukt. Daarom is een post-cycle therapie (PCT) niet nodig na gebruik van Stenabolic.
Uit onze bevindingen blijkt dat, net als bij anabole steroïden, hoe krachtiger een SARM is, hoe zwaarder de bijwerkingen zijn.
Ostarine en Andarine (S4) zijn de mildste SARMs. De zwaarste SARMs zijn S23 en LGD-4033. RAD 140 veroorzaakt matige bijwerkingen.
Hoewel gebruikers mogelijk minder androgenische effecten ervaren bij SARMs, kunnen andere bijwerkingen nog steeds voorkomen. SARMs worden vaak geprezen omdat ze minder ernstige bijwerkingen hebben dan anabole steroïden, maar SARMs kunnen nog steeds cardiotoxisch, hepatotoxisch en onderdrukkend zijn (in verschillende gradaties).
Door overmatige stimulatie van androgeenreceptoren neemt de endogene testosteronproductie af bij het gebruik van SARMs. Dit gebeurt over het algemeen niet in dezelfde mate als bij anabole steroïden, en sommige gebruikers ervaren geen symptomen van lage testosteron tijdens een SARM-cyclus.
Echter, sommige gebruikers ervaren een aanzienlijke daling van hun testosteron (>60%), waardoor ze tijdelijk hypogonadaal worden. In dit geval kan een PCT met Nolvadex, 20 mg/dag gedurende 4 weken, helpen om het endogene testosteron sneller te herstellen.
SARMs onderdrukken high-density lipoprotein (HDL) cholesterol, mogelijk door stimulatie van het hepatische lipase-enzym in de lever.
Hierdoor zal de bloeddruk stijgen bij gebruik van SARMs, zij het minder dan bij de meeste anabole steroïden.
Onze patiënten doen regelmatig cardio, beperken hun natriuminname en nemen 4 g/dag visolie om de bloeddruk binnen een normaal bereik te houden.
SARMs zijn hepatotoxisch, en AST- en ALT-enzymen zullen tijdens de cyclus stijgen. Uit ervaring blijkt dat SARMs potentieel kunnen leiden tot leverletsel, maar dit is zeldzaam bij matige doseringen en voldoende rust tussen cycli.
Combineren van SARMs met hepatotoxische medicatie of megadoseringen kan het risico op schade vergroten.
Tip: 500 mg/dag TUDCA nemen kan ontsteking van de lever tijdens een cyclus minimaliseren en gebruikers zo gezond mogelijk houden.
Op basis van onze ervaring zijn SARMs niet zo krachtig als anabole steroïden wat betreft spiergroei en vetverlies. Er is echter een situatie waarin SARMs minder risico vormen.
SARMs zijn bijna net zo krachtig, zo niet krachtiger, voor het vergroten van spierkracht in vergelijking met anabole steroïden.
Daarnaast zijn SARMs legaal te kopen als ze voor onderzoeksdoeleinden worden gebruikt, terwijl anabole steroïden illegaal zijn.
Meer onderzoek is nodig om de exacte effecten van SARMs te bepalen. Echter, winst van tot wel 10 pond aan vetvrije spiermassa tijdens een cyclus, met aanzienlijke vetverbranding, lijkt een veelvoorkomend resultaat te zijn.
Anabole steroïden, HGH, SARM’s, Peptiden rechtstreeks uit Europa. Veilige en discrete levering rechtstreeks uit de EU.
© 2023 All Rights Reserved
