- 1-3 werkdagen levertijd
Menu
€ 78,00
Verpakking:
Ontwikkeld door Eli Lilly, is dit geneesmiddel een duale agonist die zich richt op zowel de glucose-afhankelijke insulinotrope polypeptide (GIP) receptor als de glucagon-achtige peptide-1 (GLP-1) receptor. Deze incretinehormonen zijn van nature voorkomende peptiden die betrokken zijn bij de regulatie van glucose-homeostase en energiebalans.
Door tegelijkertijd deze wegen aan te pakken, oefent tirzepatide een synergetisch effect uit dat de effectiviteit in het beheersen van hyperglykemie en gewichtsverlies verhoogt, wat het onderscheidt van bestaande therapieën die meestal alleen de GLP-1 receptor targeten.
De ontwikkeling van tirzepatide is geworteld in het groeiende besef van de noodzaak van effectievere therapeutische opties voor patiënten met T2DM, met name degenen die ook kampen met obesitas. Traditionele antidiabetische medicatie schiet vaak tekort in het aanpakken van de veelzijdige behoeften van deze patiënten, vooral op het gebied van gewichtsbeheer, een cruciaal onderdeel van een alomvattende diabeteszorg.
Het duale werkingsmechanisme van tirzepatide richt zich niet alleen op de glucosecontrole, maar heeft ook een aanzienlijke impact op het lichaamsgewicht, een gebied waar veel andere therapieën beperkt succes hebben. Het vermogen van het geneesmiddel om zulke significante resultaten te bereiken, heeft ertoe geleid dat het wordt beschouwd als een potentiële gamechanger op het gebied van endocrinologie en het beheer van stofwisselingsziekten.
Recente klinische onderzoeken hebben de opmerkelijke effectiviteit van tirzepatide benadrukt. Zo toonde het SURPASS-programma, een reeks van fase III klinische onderzoeken, aan dat tirzepatide superieure verlagingen van HbA1c-niveaus en lichaamsgewicht kan bereiken in vergelijking met andere gevestigde therapieën, waaronder insuline en GLP-1 receptoragonisten zoals semaglutide.
De duale incretineagonist van tirzepatide biedt een meer uitgebreide aanpak van T2DM en obesitas, wat het bijzonder aantrekkelijk maakt voor patiënten die zowel glykemische controle als aanzienlijk gewichtsverlies nodig hebben. Bovendien gaan de effecten van het geneesmiddel verder dan deze primaire uitkomsten, met mogelijke voordelen voor de cardiovasculaire gezondheid en het algehele metabole profiel, wat het een aantrekkelijke optie maakt, niet alleen voor diabetologen, maar ook voor specialisten in cardiologie en endocrinologie.
Gezien de groeiende epidemie van obesitas en diabetes wereldwijd, komt de introductie van tirzepatide op een geschikt moment. Het potentieel om de dubbele uitdagingen van hyperglykemie en obesitas aan te pakken, zou de standaard van zorg voor miljoenen patiënten wereldwijd kunnen herdefiniëren.
Bovendien wordt het off-label gebruik ervan al verkend in de bodybuilding- en fitnessgemeenschappen, waar de sterke gewichtsverlies effecten een voordeel zouden kunnen bieden bij vetreductie en metabole optimalisatie. Echter, het volledige spectrum van de mogelijkheden van tirzepatide wordt nog steeds onderzocht, en lopend onderzoek zal waarschijnlijk ons begrip van de voordelen en toepassingen verder uitbreiden.
Belangrijkste effecten en voordelen
Gewichtsverlies
Tirzepatide heeft in klinische onderzoeken ongekende niveaus van gewichtsverlies aangetoond, wat vooral opmerkelijk is gezien de historische moeilijkheden om significant gewichtsverlies te bereiken bij patiënten met T2DM of obesitas. In de SURMOUNT-1-studie, een fase III-onderzoek gericht op gewichtsverlies, bereikten deelnemers die met de hoogste dosis tirzepatide (15 mg) werden behandeld een gemiddeld gewichtsverlies van 22,5% over 72 weken.
Dit is een aanzienlijke verbetering ten opzichte van het gewichtsverlies dat wordt bereikt met andere anti-obesitas medicijnen, waaronder semaglutide, dat doorgaans leidt tot gewichtsverlagingen van ongeveer 15-17%. Het gewichtsverlies effect van tirzepatide wordt toegeschreven aan de dubbele werking op GIP- en GLP-1-receptoren, die samen het verzadigingsgevoel versterken, de voedselinname verminderen en het energieverbruik verhogen.
Voor bodybuilders en fitnessliefhebbers is dit gewichtsverlies effect van bijzonder belang, omdat het kan helpen bij het bereiken van een slanker lichaam met minder lichaamsvet, terwijl spiermassa behouden blijft. Dit is cruciaal in contexten waarin het behouden van spierdefinitie en de algehele lichaamssamenstelling van groot belang zijn. Bovendien is de vermindering van visceraal vet, dat vaak resistent is tegen dieet en lichaamsbeweging alleen, een ander belangrijk voordeel, aangezien visceraal vet wordt geassocieerd met een verhoogd cardiometabool risico.
Glykemische controle
De effectiviteit van tirzepatide in het verlagen van de bloedglucosespiegels is een ander belangrijk voordeel. In klinische onderzoeken heeft het medicijn consequent superieure HbA1c-verlagingen aangetoond in vergelijking met andere behandelingen. Bijvoorbeeld, in het SURPASS-2-onderzoek verlaagde tirzepatide bij een dosis van 15 mg HbA1c met 2,58% ten opzichte van de uitgangswaarde, wat beter was dan semaglutide, dat een verlaging van 2,07% bereikte.
Deze superieure glykemische controle is van vitaal belang voor patiënten met T2DM, omdat het handhaven van lagere HbA1c-niveaus het risico op complicaties zoals neuropathie, nefropathie en retinopathie vermindert.
Voor atleten en bodybuilders is het behouden van stabiele bloedglucosespiegels cruciaal voor het optimaliseren van prestaties, herstel en algehele metabole gezondheid. Het vermogen van tirzepatide om een sterke glykemische controle te bieden zonder het risico op hypoglykemie aanzienlijk te verhogen (dankzij het glucose-afhankelijke mechanisme) maakt het een bijzonder aantrekkelijke optie voor degenen die een strikte beheersing van hun bloedsuikerspiegel vereisen.
Cardiovasculaire voordelen
Naast de effecten op het gewicht en de glucosespiegels, kan tirzepatide ook cardiovasculaire voordelen bieden. Het medicijn heeft aangetoond dat het verschillende cardiovasculaire risicofactoren kan verminderen, waaronder lichaamsgewicht, systolische bloeddruk en lipidengehaltes.
Deze effecten zijn bijzonder relevant voor patiënten met T2DM, die een verhoogd risico lopen op hart- en vaatziekten. Hoewel langlopende onderzoeken naar cardiovasculaire uitkomsten nog aan de gang zijn, suggereren de eerste gegevens dat tirzepatide een rol zou kunnen spelen bij het verminderen van cardiovasculaire gebeurtenissen, zoals hartaanvallen en beroertes, bij risicopopulaties.
Werkingsmechanisme
Het werkingsmechanisme van tirzepatide is uniek vanwege de duale agonistwerking op zowel de GIP- als de GLP-1-receptoren, die essentieel zijn voor de glucosestofwisseling en energiehomeostase.
GIP Receptor Agonisme
GIP is een incretinehormoon dat wordt vrijgegeven door de K-cellen van de dunne darm als reactie op de opname van voedingsstoffen, met name vetten en koolhydraten. De primaire functie ervan is om de insulinesecretie door de bètacellen van de alvleesklier te versterken op een glucose-afhankelijke manier.
GIP speelt echter ook een rol bij de lipidenstofwisseling en adipogenese. Door de GIP-receptor te activeren, versterkt tirzepatide de insulinesecretie als reactie op maaltijden, wat helpt om de postprandiale bloedglucosespiegels onder controle te houden. Dit insulinotrope effect is cruciaal voor het beheersen van T2DM, omdat het hyperglykemie vermindert zonder het risico op hypoglykemie aanzienlijk te verhogen, een veelvoorkomend probleem bij andere insulinotrope middelen.
Interessant is dat GIP receptoragonisme ook invloed heeft op de vetstofwisseling. In preklinische studies is aangetoond dat GIP de vetopslag in vetweefsel bevordert, maar in de context van de duale werking van tirzepatide kan dit effect worden gecompenseerd door de activering van de GLP-1-receptor, die gewichtsverlies bevordert. Het netto-effect is een vermindering van lichaamsvet, met name visceraal vet, wat wordt geassocieerd met een verbeterde metabole gezondheid.
Bij het proces van secretie van GIP (gastric inhibitory polypeptide/glucose-afhankelijk insulinotroop polypeptide) en de verhoogde synthese ervan in reactie op een vetrijk dieet (HFD) zijn verschillende sleutelmechanismen betrokken. Fatty acid-binding protein 5 (FABP5) en G protein-coupled receptor 120 (GPR120) zijn cruciaal voor de onmiddellijke secretie van GIP na vetinname.
Daarnaast speelt, in de context van obesitas geïnduceerd door HFD, de transcriptiefactor regulerende factor X6 (Rfx6) een belangrijke rol in de hypersecretie van GIP door de expressie van het GIP-gen te upreguleren. Deze processen zijn onderling verbonden met andere componenten zoals GPCR (G protein-coupled receptors) en Pdx-1 (pancreatic and duodenal homeobox 1).
GLP-1 Receptoragonisme
GLP-1, een ander incretinehormoon, wordt uitgescheiden door de L-cellen van de darm als reactie op de opname van voedingsstoffen. Het versterkt de insulinesecretie, onderdrukt de afgifte van glucagon, vertraagt de maaglediging en bevordert het verzadigingsgevoel. GLP-1 receptoragonisten zijn een hoeksteen geworden in de behandeling van T2DM vanwege hun vermogen om de bloedglucosespiegels te verlagen en tegelijkertijd gewichtsverlies te bevorderen.
De werking van tirzepatide op de GLP-1 receptor draagt in belangrijke mate bij aan de effecten op verzadiging en gewichtsreductie. Door de maaglediging te vertragen, verlengt tirzepatide het gevoel van volheid na maaltijden, waardoor de totale calorie-inname wordt verminderd. Bovendien helpt de onderdrukking van glucagon, een hormoon dat de bloedglucosespiegels verhoogt, verder bij het handhaven van glykemische controle.
De dubbele activatie van de GIP- en GLP-1-receptoren door tirzepatide resulteert in een synergetisch effect dat het therapeutische potentieel versterkt. Terwijl het GLP-1 receptoragonisme voornamelijk verantwoordelijk is voor het gewichtsverlies en de onderdrukking van de eetlust die wordt waargenomen bij tirzepatide, vult het GIP receptoragonisme deze effecten aan door de insulinesecretie verder te versterken en de lipidenstofwisseling te beïnvloeden. Deze combinatie stelt tirzepatide in staat om zowel hyperglykemie als obesitas effectiever aan te pakken dan middelen die zich slechts op één van deze routes richten.
Pancreatische en exopancreatische functie van glucose-afhankelijke insulinotrope polypepide (GIP) en glucagon-like peptide (GLP)-1. GIP werkt rechtstreeks in op de endocriene pancreas, botten, vetten, het maagdarmkanaal en de hersenen. GLP-1 werkt rechtstreeks in op de endocriene pancreas, het maagdarmkanaal, het hart en de hersenen.
Verbetering van de Betacelfunctie
Naast het versterken van de insulinesecretie, kan tirzepatide ook een cruciale rol spelen bij het behouden en verbeteren van de betacelfunctie in de alvleesklier. Chronische activatie van de GIP- en GLP-1-receptoren is aangetoond om betacelproliferatie te bevorderen en apoptose te verminderen, wat de geprogrammeerde celdood is die vaak bijdraagt aan het verlies van betacellen bij T2DM.
Door de overleving van betacellen te ondersteunen en mogelijk hun aantal te vergroten, kan tirzepatide helpen om op de lange termijn een gezondere betacelpopulatie te behouden. Dit is cruciaal voor het handhaven van een langdurige glykemische controle bij patiënten met T2DM en kan mogelijk de progressie van de ziekte vertragen, waardoor de noodzaak van exogene insuline vermindert en het risico op diabetesgerelateerde complicaties wordt beperkt.
Impact op de Glucoseproductie van de Lever
Tirzepatide’s vermogen om de glucagonsecretie te onderdrukken heeft belangrijke gevolgen voor de glucoseproductie van de lever, een sleutelfactor bij het beheersen van nuchtere bloedglucosespiegels. Door de glucagonspiegels te verlagen, vermindert tirzepatide de gluconeogenese, het proces waarbij de lever glucose produceert uit niet-koolhydraatbronnen, en de glycogenolyse, de afbraak van glycogeen tot glucose.
Beide processen dragen aanzienlijk bij aan nuchtere hyperglykemie bij diabetes. Deze vermindering van de glucoseproductie in de lever, gecombineerd met de verbetering van de perifere glucoseopname door verhoogde insulinegevoeligheid, resulteert in een effectievere algehele glucosecontrole, met name bij het verlagen van de nuchtere glucosespiegels en het egaliseren van dagelijkse glucoseschommelingen.
Modulatie van Lipidenstofwisseling
Naast zijn effecten op de glucosestofwisseling speelt tirzepatide een belangrijke rol in de lipidenstofwisseling, met name in hoe het lichaam omgaat met voedingsvetten. Door invloed uit te oefenen op de GIP-route, kan tirzepatide de ophoping van triglyceriden in vetweefsel verminderen, wat belangrijk is omdat overtollige triglyceriden, vooral in visceraal vet, in verband worden gebracht met insulineresistentie en een verhoogd cardiovasculair risico.
Bovendien kan tirzepatide de vetoxidatie verbeteren, het proces waarbij vetten worden afgebroken en als energie worden gebruikt, wat bijdraagt aan gewichtsverlies en verbeterde lipidenprofielen. Deze effecten omvatten verlagingen van LDL-cholesterol en verhogingen van HDL-cholesterol, wat de gewichtsverlies- en cardiovasculaire voordelen van tirzepatidetherapie verder ondersteunt.
Voor patiënten kunnen deze metabolische verbeteringen leiden tot verminderd visceraal vet, wat wordt geassocieerd met een betere insulinegevoeligheid en een lager risico op het metabool syndroom, een groep aandoeningen die het risico op hartaandoeningen, beroertes en diabetes verhoogt.
Ontstekingsremmende Effecten
Recente studies suggereren dat tirzepatide ook ontstekingsremmende eigenschappen kan hebben, mogelijk via GLP-1-receptoractivatie. Chronische laaggradige ontsteking is een kenmerk van metabole aandoeningen zoals T2DM en obesitas en speelt een belangrijke rol bij de ontwikkeling van insulineresistentie en cardiovasculaire complicaties.
Door de niveaus van ontstekingscytokinen, zoals C-reactief proteïne (CRP) en interleukinen, te verlagen, kan tirzepatide helpen deze ontsteking te verminderen, waardoor de insulinegevoeligheid verbetert en het cardiovasculaire risico wordt verlaagd. Bovendien kan tirzepatide, door de endotheliale functie te verbeteren, wat vaak verstoord is bij patiënten met diabetes en obesitas, de cardiovasculaire gezondheid verder verbeteren.
Deze vermindering van ontsteking en verbetering van de endotheliale functie bieden extra beschermende voordelen tegen hart- en vaatziekten, waardoor het therapeutische profiel van tirzepatide verder wordt verbeterd.
Verbetering van de Cardiovasculaire Gezondheid
De effecten van tirzepatide op de cardiovasculaire gezondheid gaan verder dan zijn metabole acties. De activatie van GLP-1-receptoren in vasculaire endotheelcellen verbetert de endotheliale functie, wat cruciaal is voor het behoud van gezonde bloedvaten en het verminderen van arteriële stijfheid, een veelvoorkomend probleem bij patiënten met T2DM dat bijdraagt aan hypertensie en hart- en vaatziekten.
Door de elasticiteit van de slagaders te verbeteren en de bloeddruk te verlagen, kan tirzepatide het risico op cardiovasculaire complicaties, zoals beroertes en hartaanvallen, verminderen. Gecombineerd met de effecten op gewichtsverlies en verbeterde glykemische controle, biedt tirzepatide een uitgebreide behandelingsoptie voor het beheersen van niet alleen diabetes, maar ook de bijbehorende cardiovasculaire risico’s, waardoor het een zeer veelzijdig en effectief therapeutisch middel is in de strijd tegen metabole ziekten.
Vergelijking tussen Tirzepatide en Semaglutide
Tirzepatide en semaglutide zijn beide op incretine gebaseerde therapieën, maar ze verschillen aanzienlijk in hun werkingsmechanismen, effectiviteit en mogelijke toepassingen.
Werkingsmechanisme
Semaglutide is een GLP-1-receptoragonist die de werking van het endogene hormoon GLP-1 nabootst, waardoor de insulinesecretie wordt versterkt, glucagon wordt onderdrukt, de maaglediging wordt vertraagd en verzadiging wordt bevorderd. Tirzepatide daarentegen is een duale GIP- en GLP-1-receptoragonist, wat een breder werkingsmechanisme biedt dat de effecten van beide incretinehormonen omvat. Deze dubbele agonisme zorgt ervoor dat tirzepatide een meer uitgesproken effect heeft op zowel de glucosestofwisseling als gewichtsreductie in vergelijking met semaglutide.
Effectiviteit
De effectiviteit van tirzepatide vergeleken met semaglutide bij patiënten met type 2 diabetes werd geëvalueerd door de verlaging van de geglyceerde hemoglobine (HbA1c)-niveaus en het lichaamsgewicht te meten na 40 weken behandeling. Het onderzoek maakte gebruik van drie verschillende doses tirzepatide (5 mg, 10 mg en 15 mg) en vergeleek deze met een standaarddosis van 1 mg semaglutide (doi: 10.1056/NEJMoa2107519).
Verlaging van Geglyceerde Hemoglobine (HbA1c):
Alle doses van tirzepatide toonden een grotere verlaging van de HbA1c-niveaus vergeleken met semaglutide.
De 5 mg-dosis van tirzepatide resulteerde in een gemiddelde HbA1c-verlaging van ongeveer 2,01%, wat groter is dan de 1,86% verlaging die werd waargenomen bij semaglutide.
Hogere doses tirzepatide (10 mg en 15 mg) zorgden voor nog grotere verlagingen, met afnames van respectievelijk 2,24% en 2,30%.
Gewichtsverlies:
Toepassingen
Hoewel beide medicijnen worden gebruikt voor het beheer van T2DM, maken de aanvullende effecten van tirzepatide op gewichtsverlies het een veelzijdigere optie voor patiënten met obesitas. Semaglutide is ook goedgekeurd voor chronisch gewichtsbeheer onder de merknaam Wegovy, maar de superieure gewichtsverlieseffectiviteit van tirzepatide kan het een voorkeurskeuze maken in deze context zodra het goedkeuring krijgt voor deze indicatie. Bovendien kunnen de effecten van tirzepatide op het lipidenmetabolisme en de potentiële cardiovasculaire voordelen verdere voordelen bieden bij de behandeling van patiënten met het metabool syndroom of degenen met een hoog cardiovasculair risico.
Bijwerkingen
Beide medicijnen hebben vergelijkbare bijwerkingenprofielen, waarbij gastro-intestinale symptomen het meest voorkomen. De dubbele werking van tirzepatide kan echter leiden tot iets verschillende verdraagbaarheidsprofielen, wat verdere studie vereist om volledig te begrijpen. Langdurige veiligheidsgegevens zijn beter vastgesteld voor semaglutide, gezien de langere tijd dat het op de markt is, maar vroege aanwijzingen suggereren dat het veiligheidsprofiel van tirzepatide vergelijkbaar is.
Gebruik
Tirzepatide wordt gebruikt voor verschillende belangrijke doeleinden, elk met specifieke doelen en uitkomsten.
Beheer van Type 2 Diabetes
Tirzepatide is primair geïndiceerd voor de behandeling van T2DM om een verbeterde glykemische controle te bereiken. Het dubbele mechanisme van het medicijn stelt het in staat om de HbA1c-waarden effectiever te verlagen dan veel bestaande behandelingen, waardoor het een ideale keuze is voor patiënten die moeite hebben om hun glykemische doelen te bereiken met andere medicaties.
De combinatie van GIP- en GLP-1-receptoragonisme pakt zowel nuchtere als postprandiale hyperglykemie aan, waardoor het risico op langdurige complicaties geassocieerd met een slechte glykemische controle, zoals hart- en vaatziekten, neuropathie en retinopathie, vermindert.
Het doel van het gebruik van tirzepatide bij T2DM is niet alleen het verlagen van de HbA1c-waarden, maar ook het verbeteren van de algehele metabole gezondheid. Door het lichaamsgewicht te verlagen, de bloeddruk te verlagen en de lipidenprofielen te verbeteren, helpt tirzepatide de bredere metabole risico’s die gepaard gaan met diabetes te verminderen.
Voor patiënten met obesitas en T2DM biedt tirzepatide het dubbele voordeel van glykemische controle en significante gewichtsafname, wat verder de insulinegevoeligheid kan verbeteren en de behoefte aan aanvullende medicatie kan verminderen.
Gewichtsbeheer en Obesitas
Tirzepatide wordt onderzocht op zijn potentieel in de behandeling van obesitas, zelfs bij patiënten zonder diabetes. Het vermogen van het medicijn om significante gewichtsafname te induceren, maakt het een veelbelovende kandidaat voor het aanpakken van de obesitasepidemie, die een belangrijke risicofactor is voor talrijke chronische ziekten, waaronder hart- en vaatziekten, bepaalde vormen van kanker en artrose.
Het doel van het gebruik van tirzepatide in deze context is het bereiken van duurzaam gewichtsverlies dat de algehele gezondheid verbetert, comorbiditeiten vermindert en de kwaliteit van leven verbetert.
In de context van gewichtsbeheer is tirzepatide bijzonder nuttig voor patiënten die niet voldoende gewichtsverlies hebben bereikt met alleen levensstijlinterventies of die moeite hebben gehad met gewichtstoename na aanvankelijke successen.
Het vermogen van het medicijn om honger te verminderen en de verzadiging te vergroten, ondersteunt de naleving van een dieet met verminderde calorieën, wat essentieel is voor langdurig gewichtsbeheer. Bovendien gaat het gewichtsverlies dat met tirzepatide wordt bereikt, gepaard met verbeteringen in metabole parameters, zoals verminderde tailleomvang, verbeterde insulinegevoeligheid en lagere niveaus van ontstekingsmarkers, die allemaal bijdragen aan betere gezondheidsresultaten.
Off-Label Gebruik in Bodybuilding en Fitness
Hoewel tirzepatide niet officieel is goedgekeurd voor gebruik in bodybuilding of fitness, krijgt het steeds meer aandacht in deze gemeenschappen vanwege de krachtige effecten op de vermindering van lichaamsvet. Bodybuilders streven er vaak naar om lichaamsvet te verminderen terwijl ze spiermassa behouden of zelfs vergroten, een doel dat tirzepatide kan helpen bereiken vanwege de sterke impact op vetverlies zonder significante spierafbraak.
Het doel in deze context is om de lichaamssamenstelling te verbeteren, visceraal vet te verminderen en de metabole efficiëntie te verbeteren, wat allemaal bijdraagt aan een betere sportprestatie en een beter gedefinieerd lichaam.
Echter, het off-label gebruik van tirzepatide in deze context moet met voorzichtigheid worden benaderd, aangezien de langetermijneffecten van het medicijn bij individuen zonder metabole ziekten nog niet volledig zijn begrepen.
Dosering
Begin met een dosis van 2,5 mg die eenmaal per week subcutaan wordt toegediend. Deze dosis is bedoeld om de therapie te starten en gastro-intestinale bijwerkingen te minimaliseren.
Na vier weken op de initiële dosis moet de dosering worden verhoogd naar 5 mg eenmaal per week.
Als verdere glykemische controle nodig is, kunnen er verdere verhogingen in de dosering worden gedaan in stappen van 2,5 mg, met intervallen van minimaal vier weken, tot een maximale dosis van 15 mg eenmaal per week.
Toediening
Injectieplaatsen: Tirzepatide moet subcutaan worden geïnjecteerd in de buik, dij of bovenarm. Het wordt aanbevolen om de injectieplaats bij elke toediening te roteren om irritatie te voorkomen. De injectie mag niet worden toegediend in gebieden waar de huid gevoelig, gekneusd, rood of hard is.
Toedieningsmoment: Tirzepatide kan op elk moment van de dag worden toegediend, met of zonder voedsel. De dag van de week voor de injectie kan worden gewijzigd zolang de tijd tussen de doses minimaal drie dagen (72 uur) is.
Gemiste Dosis: Als een dosis is gemist, moet deze zo snel mogelijk binnen 96 uur (4 dagen) worden toegediend. Als er meer dan 96 uur zijn verstreken, moet de gemiste dosis worden overgeslagen en moet de volgende dosis op het gebruikelijke tijdstip worden toegediend.
Voorzorgsmaatregelen
Tirzepatide is een geschikte behandeling voor de meeste mensen die farmacologische ondersteuning nodig hebben om af te vallen. Er zijn echter enkele contra-indicaties geassocieerd met dit gewichtsbeheermedicijn, waaronder:
Bijwerkingen
Zeer Vaak (10% of meer van de patiënten):
Vaak (1% tot 10% van de patiënten):
Ongewoon (0,1% tot 1% van de patiënten):
Zeldzaam en Postmarketing Rapporten:
Opslag
Anabole steroïden, HGH, SARM’s, Peptiden rechtstreeks uit Europa. Veilige en discrete levering rechtstreeks uit de EU.
© 2023 All Rights Reserved