Beschrijving
Levothyroxine is een synthetische vorm van thyroxine (T4), een endogeen hormoon dat door de schildklier wordt afgescheiden en dat wordt omgezet in zijn actieve metaboliet, L-triiodothyronine (T3). T4 en T3 binden zich aan schildklierreceptor-eiwitten in de celkern en veroorzaken metabole effecten door de controle van DNA-transcriptie en eiwitsynthese. Net als zijn van nature afgescheiden tegenhanger is levothyroxine een chiraal verbinding in de L-vorm.
Doeleinden van gebruik
Levothyroxine is een medicijn dat wordt gebruikt om een trage schildklier (hypothyreoïdie) en andere aandoeningen te behandelen waarbij de schildklierhormoonproductie van een persoon onder normaal is. Levothyroxine natrium vervangt of biedt ondersteuning voor schildklierhormonen, die normaal gesproken door de schildklier worden geproduceerd. Lage schildklierhormoonspiegels kunnen van nature voorkomen of wanneer de schildklier wordt beschadigd door straling/medicijnen of door een operatie wordt verwijderd. Levothyroxine is ook bekend als L-thyroxine of T4.
Verbeterde Metabolisme
Door de schildklierfunctie te normaliseren, helpt levothyroxine natrium een gezond metabolisme te behouden, wat cruciaal is voor effectieve vetverlies- en spieropbouwfasen. Verhoogde
Energieniveaus: Een goede schildklierfunctie kan leiden tot betere energieniveaus, zodat je de uithoudingsvermogen en kracht hebt die nodig zijn voor rigoureuze trainingssessies.
Verbeterde Spierherstel
Gebalanceerde schildklierhormonen kunnen helpen bij eiwitsynthese en spierherstel, wat cruciaal is voor bodybuilders in hun herstelperiode.
Gewichtsbeheersing
Door het metabolisme te reguleren, helpt dit medicijn bij het behouden van een gezond gewicht, een sleutelcomponent in bodybuilding voor zowel esthetische als prestatiegerichte doelen.
Consistente Prestatie: Stabiele schildklierniveaus zorgen voor een consistente fysieke en mentale prestatie, cruciaal voor atleten die een hoog niveau van trainingsintensiteit moeten handhaven.
Gebruik met Groeihormoon
Patiënten die Menselijk Groeihormoon (HGH) ontvangen, moeten T4 innemen om het gebrek aan dit hormoon te voorkomen, omdat groeihormoon de omzetting van T4 naar T3 aanzienlijk verhoogt, wat kan leiden tot pathologische T4-tekorten.
Dosering en toediening
Het wordt aanbevolen dat levothyroxine op een lege maag wordt ingenomen, ongeveer een half uur tot een uur voor de maaltijden om de absorptie te maximaliseren. Het wordt ook aanbevolen dat de patiënt de tablet met een glas water neemt om het slikken te vergemakkelijken en om de tablet te helpen oplossen voor absorptie. De doseringen variëren afhankelijk van de leeftijdsgroepen en de individuele conditie van de patiënt, lichaamsgewicht en naleving van het medicijn en dieet.
De maximale dosering kan 300-400 mcg per dag bereiken, maar dat is zeldzaam. De meeste mensen moeten voorzichtig beginnen met een lage dosering en een arts raadplegen om de optimale dosis te bepalen.
Hoe te gebruiken
De dosering begint meestal met 25-50 mcg per dag en wordt elke 5-6 dagen met 25-50 mcg per dag verhoogd. En de maximale dosis is 300-400 mcg per dag. Verdeel een paar tabletten over de dag. De maximale cyclus duurt zeven weken. Tussen de cycli moeten minstens zes weken verstrijken. Daarnaast zal het uw schildklier weer normaal laten functioneren. Het wordt vaak gestapeld met clenbuterol om beide nog effectiever te maken bij het verbranden van vet.
Gemiddelde dosis: 100 tot 200 mcg per dag
Effectieve dosering: piramidale methode
Bewezen cyclus: 5-6 weken
Farmacokinetiek
De absorptie van oraal toegediende levothyroxine varieert van 40 tot 80%, waarbij het merendeel van het medicijn wordt geabsorbeerd uit het jejunum en de bovenste ileum. De absorptie van levothyroxine wordt verhoogd door te vasten en verminderd in bepaalde syndromen, door bepaalde voedingsmiddelen en met de leeftijd.
De halfwaardetijd van eliminatie is 6–7 dagen voor mensen met normale labresultaten; 9–10 dagen voor mensen met hypothyreoïdie; 3–4 dagen voor mensen met hyperthyreoïdie. Schildklierhormonen worden voornamelijk door de nieren geëlimineerd (ongeveer 80%), waarbij de urinair excretie afneemt met de leeftijd. De resterende 20% van T4 wordt in de ontlasting geëlimineerd.
Effecten
Bijwerkingen
Allergieën voor het medicijn zijn onwaarschijnlijk, maar als de patiënt een ernstige reactie op dit medicijn ontwikkelt, zoals ademhalingsmoeilijkheden, kortademigheid of zwelling van het gezicht en de tong, is het essentieel dat de patiënt onmiddellijk medische hulp zoekt.
Bijwerkingen worden doorgaans veroorzaakt door onjuiste dosering. Bijwerkingen van overmatige doseringen omvatten gewichtsverlies, moeite met het verdragen van hitte, zweten, angst, slaapproblemen, tremoren en een snelle hartslag. Gebruik wordt niet aanbevolen voor mensen die recentelijk een hartaanval hebben gehad.
Gebruik tijdens de zwangerschap is als veilig bevonden. Acute overdosis kan koorts, hypoglykemie, hartfalen, coma en niet-herkende bijnierschorsinsufficiëntie veroorzaken. Acute massale overdosis kan levensbedreigend zijn; de behandeling moet symptomatisch en ondersteunend zijn. Massale overdosis kan beta-blokkers vereisen vanwege verhoogde sympathomimetische activiteit. De bijwerkingen van een overdosis verschijnen 6 uur tot 11 dagen na inname.
Symptomen
Profiel
Voorzorgsmaatregelen
Langdurig gebruik van hoge doseringen kan leiden tot ernstige problemen met het schildklier systeem en onderdrukking van de endogene hormoonproductie. Studies tonen tot 20% afname van endogene productie na 3 weken gebruik aan. Wanneer het echter op de juiste manier wordt gebruikt bij aanbevolen doseringen, herstelt de schildklierfunctie zich na 3-4 weken. Levothyroxine heeft adrenaline-achtige effecten, waaronder verhoogde hartslag en nervositeit, die kunnen worden vermeden door beta-blokkers te gebruiken.
Contra-indicaties
Levothyroxine is contra-indicated voor mensen met overgevoeligheid voor levothyroxine natrium of een van de componenten van de formulering, mensen met acute myocardinfarct, en mensen met thyrotoxicosis van enige etiologie. Levothyroxine is ook contra-indicated voor mensen met niet-gecorrigeerde bijnierschorsinsufficiëntie, aangezien schildklierhormonen een acute bijnierschorscrisis kunnen veroorzaken door de metabole klaring van glucocorticoïden te verhogen.
Geneesmiddelinteracties
Er zijn ook voedingsmiddelen en andere stoffen die de absorptie van thyroxinevervanging kunnen verstoren. Vermijd het innemen van calcium- en ijzersupplementen binnen 4 uur na het medicijn en vermijd het innemen van soja-producten binnen 3 uur na het medicijn, aangezien deze de absorptie van het medicijn kunnen verminderen. Andere stoffen die de absorptie verminderen zijn aluminium- en magnesiumhoudende antacida, simethicone of sucralfaat, cholestyramine, colestipol, Kayexalate.
Andere stoffen veroorzaken andere bijwerkingen die ernstig kunnen zijn. Ketamine kan hypertensie en tachycardie veroorzaken en tricyclische en tetracyclische antidepressiva verhogen de toxiciteit. Aan de andere kant veroorzaakt lithium hyperthyreoïdie door de jodiumstofwisseling van de schildklier zelf te beïnvloeden en zo ook de synthetische levothyroxine te remmen.
Speciale waarschuwingen
Levothyroxine natrium moet zeer geleidelijk worden geïntroduceerd bij patiënten ouder dan 50 jaar en bij degenen met langdurige hypothyreoïdie om een plotselinge verhoging van de metabolische eisen te voorkomen.
Patiënten met panhypopituïtarisme of andere oorzaken die predisponeren tot bijnierschorsinsufficiëntie kunnen reageren op levothyroxinebehandeling, en het is raadzaam om corticosteroïde therapie te starten voordat levothyroxine aan dergelijke patiënten wordt gegeven. Levothyroxine natrium moet met voorzichtigheid worden gebruikt bij patiënten met cardiovasculaire aandoeningen, waaronder angina, coronaire hartziekte, hypertensie, en bij ouderen die een grotere kans hebben op verborgen hartziekten.
Contra-indicated bij patiënten met onbehandelde subklinische (onderdrukte serum TSH-niveaus met normale T3- en T4-niveaus) overthyrotoxicosis van enige etiologie en bij patiënten met acute myocardinfarct.
Schildkliervervangende therapie kan leiden tot een toename van de doseringsbehoeften van insuline of andere antidiabetische therapie (zoals metformine). Voorzichtigheid is geboden bij patiënten met diabetes mellitus en diabetes insipidus. Subklinische hyperthyreoïdie kan geassocieerd zijn met botverlies. Om het risico op osteoporose te minimaliseren, moet de dosis levothyroxine natrium worden getitreerd naar het laagst mogelijke effectieve niveau.
Opslag